[Door Cees Nierop] Donderdag 28 april is onze vriend en erelid van ACC Christiaan Soleman op 58-jarige leeftijd overleden. Christiaan was al geruime tijd ziek en de laatste weken ging hij snel achteruit. Twee dagen later zou hij 59 zijn geworden. Christiaan was al bijna 50 jaar lid van ACC en zijn betrokkenheid bij onze club was groot. Hij was jarenlang lid en voorzitter van de barcommissie. De bar van ACC floreerde onder zijn leiding. Christiaan nam in het rampjaar 1997 de herbouw van het afgebrande clubhuis op zich. Het volgend jaar stond er weer een nieuw gebouw en Christiaan werd voor zijn inzet in 1998 benoemt tot Lid van Verdienste. Zijn ervaring kwam later weer van pas bij de verhuizing van het Amsterdamse Bos naar sportpark Het Loopveld. In 2002/2003 werd wederom onder zijn leiding een geheel nieuw clubhuis gebouwd op de fundering van een oude voetbalkantine. In 2004 werd Christiaan benoemd tot Erelid van de Amsterdamse Cricket Club.
Christiaan genoot van het clubleven bij ACC en ook van het zelf spelen. Jarenlang was hij een vaste openingsbowler in het team van Harry de Breet. Hij bowlde “links-round” en dat kwam de tegenstander niet ieder weekend tegen. Doordat op jonge leeftijd zijn oog was beschadigd had hij moeite met batten. Het was ook niet zijn ding en af en toe soms hilarisch omdat Chris regelmatig een soort hupje maakte als hij stond de batten. Wij noemde dat de “Soleman-hup”.
Christaan wilde zoveel mogelijk spelen en nam ook deel aan alle crickettours naar Engeland. Daar haalde hij in 1997 zijn absolute sportieve hoogtepunt door in de wedstrijd tegen Lashings de voormalig captain van het West-Indies cricketteam Richie Richardson voor weinig runs uit te krijgen. Een bal die de richting van Chris opging was niet altijd zeker maar deze bal op eigen bowlen had hij klemvast. De wedstrijd werd verder verloren maar naderhand was het groot feest in de bar. Chris kreeg afgelopen jaar van het bestuur van ACC voor deze prestatie alsnog terecht het ACC-speldje uitgereikt.
ACC ging Christiaan altijd nauw aan het hart. Hij hield enorm van de gezelligheid op de club. Ook toen hij ziek was wilde hij nog regelmatig naar Het Loopveld toe. Afgelopen week fluisterde hij nog dat hij naar ACC wilde om een biertje te gaan drinken. Het mocht niet meer zo zijn. De gedachtenis aan Christiaan zal echter altijd rond ons clubhuis blijven bestaan.