Via zijn dochter Elsje ontving de club bericht dat ons lid Wouter Hendriksen op 1 juni jl. ten gevolge van een longontsteking is overleden op de leeftijd van 76 jaar.
Begin mei mochten wij hem nog zien op het veld bij een van zijn jaarlijkse bezoeken aan een wedstrijd van ons Eerste elftal.
Als zeer jeugdige tiener kwam hij met zijn vader naar het oude Twentsche Bank veld (thans ABN AMRO) waar A.C.C. haar thuisbasis had. Pa zat op een geleende stoel van Rikse, naast de screen en Wouter keurig naast hem in het gras.
Als 16-jarige debuteerde hij in 1962 in ACC. 2, om daar liefst 22 seizoenen onafgebroken actief te blijven.
In zijn debuutjaar nam hij liefst 24 wickets tegen 15,20 runs per wicket in 14 wedstrijden. Bowlen was zijn lust en zijn leven.
In de zinderende zomerhitte bowlde hij, liefst unchanged, over na over (er waren nog geen beperkingen zoals aantal overs per bowler). Hij liep op zware witte cricketschoenen, voorzien van spijkers bekend onder de naam “moffenkoppen”, die eigenlijk niet een op een cocosmat mochten, “gekregen van Mijnheer Suyver” zei hij dan, dus zou het wel goed zijn.
Van de niet aflatende inspanning kreeg hij dan een vuurrode en bezwete kop, maar hij bleef aankomen stormen met wapperend shirt half uit de broek, gevolgd door een wilde bos blond haar. Hij genoot.
Met de ook onlangs overleden Wim v/d Hurk vormde hij een aanvalskoppel van je welste.
Regelmatig nam hij tussen de 5 of 7 wickets per wedstrijd. Zijn meest markante cijfers waren:
1969: 8 v. 26 tegen Bloemendaal 2
1973: 8 v. 39 tegen Sparta
In totaal nam hij voor ACC.2 529 wickets voor 7885 runs, derhalve dus constant voor iets minder dan 15 runs per wicket. Een prachtig gemiddelde over zo een lange periode.
Waarom speelde hij dan niet meer dan slechts 2x in ACC.1, zou men zich afvragen. Welnu Wouter had weinig op met gezag, met uitzondering van een persoon en dan in de vorm van het instituut UMPIRE. Diens oordeel was heilig voor hem; geen protest: Uit = Uit.
Maar in de roerige jaren ‘70 van flowerpower en Vietnam protest wist Wouter de weg wel in Amsterdam.
Van Roelof Balk kregen wij een prachtige quote over Wouter:
“Een onvergetelijke speler, met zijn DS zonder achteruitkijkspiegel naar de uitwedstrijden, bowlde het liefst unchanged de hele wedstrijd. Prachtig ik-Jan Cremer-type. Is naar eigen zeggen nooit doorgebroken in het eerste, omdat de toenmalige skipper, Henk van Weelde, hem totaal niet serieus nam.
Wouter en Henk, groter tegenstelling bijna niet denkbaar. Twee werelden in een Amsterdamsche Cricket Club.”
Wouter is de club altijd trouw gebleven door de jaren heen en behoorde daardoor tot het kleine clubje leden dat meer dan 50 jaar lid van ACC was onder de noemer 50 Not Out.
Helaas moeten wij de toevoeging Not Out thans voor goed weglaten.
Dank Wouter voor je vriendschap en clubtrouw.
Max de Bruin Sr.
Ere Voorzitter
