[door Jan Balk] Wat was het weer een waanzinnig sportweekend! Het begon allemaal op vrijdagavond met een prachtige 2-4 zege van het Nederlands voetbalelftal op Duitsland in Hamburg en het eindigde met een spectaculaire overwinning van de Spanjaard Rafael Nadal op de Rus Daniil Medvedev op de US Open in New York. Maar de absolute hoogtepunten waren uiteraard the retaining of the Ashes door Australië en het winnen van de Mancunian Cup door de Michael Dukker Cricket Academy (MDCA).
Vooral de zege van de MDCA sprong in het oog. Twee jaar achter elkaar had de formatie van captain Michael Dukker na de fraaie zege in 2016 de finale verloren. In 2017 was de formatie van Stephan Hannema het sterkst en vorig jaar nog trok het team van Richard Wolfe aan het langste eind.
Praatsessies
Er moest dus wat gebeuren in het team van de MDCA. Tijdens lange praatsessies in de nog langere winter waren de spelers bij Michael Dukker wekelijks bij elkaar gekomen om te praten over de manier waarop het belangrijkste crickettoernooi ter wereld eindelijk weer eens gewonnen moest worden. Alle spelers waren het er uiteindelijk roerend over eens dat echt alles en iedereen moest veranderen. Verandering is tenslotte sowieso de sleutel naar succes.
Dus stuurden we Bas van der Heyde naar een mentaal opvoedkundig internaat zodat hij zich nooit meer zou opwinden over wel of niet terechte beslissingen van de umpire. Rob van Boeschoten maakten we opnieuw vader zodat hij wederom weer eens zou bowlen als een jonge god. Geert Pielage, toch een uitstekende bowler, besloten we om te turnen in een wicketkeeper. Bart Sandberg zou voortaan alleen nog maar legspin bowlen in plaats van medium pace. Jan Balk, raar trouwens om zo maar in de derde persoon over mezelf te schrijven, moest voortaan alleen nog maar batten met het stapje naar off van Steve Smith en Michael Dukker besloten we sowieso zo min mogelijk in het spel te betrekken.
Discussies
Daarnaast hebben we uren lang gepraat over de vraag wat we in hemelsnaam aan Rehan Younis moesten veranderen. En na ellenlange praatsessies, heftige discussies en verschillende interessante argumenten waren we er nog steeds niet uit. Sterker nog, tot en met de dag van vandaag weten we niet wat we aan Rehan Younis moeten veranderen. Daarom hebben we het maar zo gelaten.
De ene verandering pakte wat beter uit dan de andere, maar het resultaat was wel dat de MDCA alle wedstrijden heeft gewonnen. Na fraaie zeges op het team van Mike Walsh en de formatie van Tammo Dukker werden in de ‘finale’ ook nog eens de mannen van Beau te Boekhorst verslagen. In de eindstrijd waren er fraaie scores van Bas van der Heyde (22*) en Rehan Younis (28*) terwijl Stephan Hannema met 24 runs ook uitstekend batten had laten zien.
Ongeslagen
Eerder op de dag werd er ook bij andere teams op los gescoord. Secretaris EP Knúpfer slaagde er zelfs in om met 31 retired de hoogste score van de dag te laten noteren terwijl Richard Matchett ook zo maar met 30 runs ongeslagen bleef. Verder zijn zonder enige twijfel de fraaie vangen van Robert Wolfe, het ieder jaar maar beter wordende wicketkeepen van René Schoonheim, het rechte bat van Lotte Heerkens van VRA en het uitstekende batten van Berend Edelenbosch (24) en Teun Keulen (24) het vermelden waard.
Al ging het tijdens deze minstens vierde editie van de door Rick Thorburn nieuw leven ingeblazen Mancunian Cup natuurlijk helemaal niet om de prestaties. Het draaide immers geheel in stijl van opper Mancunian Stan Fletcher om de ouderwetse gezelligheid en het o zo bijzondere clubgevoel. Daarom was het ook zo leuk dat werkelijk iedereen kwam kijken. Zelfs de zwangere Mara Sandberg was er met de hele familie. Wat een feest! De club leeft als nooit tevoren!
Ongelooflijk
En dan kreeg Kees van Nieuwkerk het als umpire ondanks zijn zware tijdens bijzonder enthousiast fitnessen met zijn achttienjarige neef in de sportschool opgelopen armblessures ook nog eens voor elkaar om het hele toernooi te umpiren en de pijn verbijtend verschillende wides en noballs te geven. Ongelooflijk! Wat was dat een lange zin! En dan worden de hapjes en drankjes van José en Jake ook nog eens met de week lekkerder op ACC. Ja, dames en heren, het was weer eens ouderwets smullen geblazen!
Al met al bleef het uiteraard nog bijzonder lang onrustig op ACC en wisten we aan het einde van de dag met zijn allen één ding helemaal zeker. Volgend jaar weer!
----
Naschrift Rick Thorburn: Nog bedankt aan Michael Dukker; Richard Wolfe, Beau, Kees en Richard om teams bij elkaar te krijgen. Het was niet makkelijk. Ook umpires en scorers. Bedankt aan Jade en Jose voor de catering. Stan (Tommy) ook jij had deze dag van boven met plezier geleverd. Het was een heel leuk dag.
Uitslagen:
Team 1 v Team 2
Team 1 won by 4 wickets Team 1 46/3 Bart Sandberg 10no; Team 2 43/2 Charles McInerney 11no; Jake White 15no
Team 3 v Team 4
Team 4 won by 4 wickets Team 3 47/2 Ezzat Musheni 13no Team 4 48/2 Ulco Umans 13no; Stephan Hannema 13no
Team 1 v Team 3
Team 1 won by 14 runs Team 1 54/2 Jan Balk 11; Michael Dukker 19 no Team 3 40/2 Tammo Dukker 17;
Team 2 v Team 4
Team 4 won by 5 wickets Team 2 56/1
Berend Edelenbos 24no; Jake White 19no Team 4 57/1 Ernst_Pieter Knüpfer 31no;
Team 2 v Team 3
Team 2 won by 7 wickets
Team 2 70/2 Richard Matchett 30 retired; Charles Mcinerney 14no
Team 4 57/1 Team 3 53/4
Tammo Dukker 21no
Team 1 v Team 4
Team 1 won by 17 runs Team 1 67/1 Bas v/d Heijde 22no; Rehan Younis 28no Team 4 57/4 Stephan Hannema 24
Fielding prestaties:
Robert Wolfe 2 x
Bas van der Heijde 1
Batting prestaties:
Ernst-Pieter Knüpfer 31 no
Richard Matchett 30 no
Rehan Younis 28 no
Teun Keulen 24 no
Berend Edelenbos 24 no
Bas van der Heijde 22 no
Jake White 19 no
