DE EERSTE 10 JAAR, 1921 - 1931
1921 5 maart. Oprichtingsvergadering in café De IJsbreker. Een clubje AFC-vrienden wil de onderlinge band verstevigen door middel van het beoefenen van de edele cricketsport.
15 mei. Eerste officiële wedstrijd NCB 2e klasse, ACC-VRA2. Locatie: AFC-terrein Zuidelijke Wandelweg.
1926 ACC kampioen 2e klasse.
1927 Ledengroei zorgt voor verhuizing naar ‘B-terrein-links’ bij de Haringvlietstraat /Wandelweg/Amsteldijk
1927 – 1932 ACC in 1e klasse.
DE CLUB GROEIT, 1931 - 1940
1931 Eerste century (110*) gescoord door Piet Sanders sr.
1932 19 mei, oprichting Dames-afdeeling, ‘ondanks het feit dat, zooals bekend, de heeren in het algemeen niet erg voor de beoefening van de cricketsport door dames zijn’.
ACC1 degradeert naar Overgangsklasse.
1933 Eerste uitgave ACC-Pitch.
1934 De club groeit. 4 senioren teams. Oprichting Zami-afdeling. Het eerste junioren XI.
1935 Verhuizing naar AFC-terrein Zuidelijke Wandelweg, het befaamde Eilers-veld, ongeveer de huidige Frederik Roeskestraat.
1935 Eerste 10-wicket haul (10-28) door Piet Sanders sr. tegen Excelsior (Overgangsklasse).
1937 Het jaar van de 7 hattricks, o.a. van de jonge Wally van Weelde, die met maar liefst 3 hattricks zijn schaduw als beste Nederlandse allrounder ooit vooruitwerpt.
1939 De Twentsche Bank (het huidige ABN veld) wordt ‘overloop’-accommodatie.
1940 Oprichting Heeren XI, voorloper van de Veteranen. ‘De Zaterdagmiddag-reünie op ons veld behoort nu eenmaal bij het ACC-gedoe’.
DE OORLOGSJAREN 1940 - 1945
1940 ACC1 kampioen NCB Noodcompetitie, 1e klasse afdeling Noord.
1942 ACC1 Landskampioen.
1943 ACC1 Landskampioen.
1944 Geen competitie. Maar een sterke Jeugd dient zich aan. ‘Doch daarvoor is de hulp noodig van velen onzer leden. Want het is onmogelijk dat slechts enkelen dit zoo belangrijke werk kunnen doen…Maar als ACC in de toekomst groot wil blijven of beter, nog grooter wil worden, dan ligt hier een taak voor hen, die daarvoor in aanmerking komen, een werk dat vruchten zal afwerpen voor een lange periode en onze club misschien wel voor tientallen jaren tot de krachtigste in den lande zal maken.’
1945 Op 7 juni vindt de ‘vrijheidsvergadering’ plaats. Er is nog geen landelijke competitie - vervoer en materiaal zijn nauwelijks voorhanden.
1946 We hebben een oefenkooi, zelf gebouwd! Het Olympisch Stadion verschaft gastvrijheid.
DE KAMPIOENSJAREN ‘50
1947 De Twentsche Bank wordt nieuwe home, alwaar ACC zijn grootste triomfen gaat vieren.
1948 – 1954 ACC1 6x landskampioen.
Coryfeeën: Wally van Weelde (15 x All Holland; hoogste score ACC 145*) en Piet Sanders jr. (10 x All Holland; best bowling ACC 10-16)
Andere ACC-internationals: Dick de Baare (1949), Wim Feldmann (2x, 1953), Henk van Weelde (5x 1954-56), Wim van der Hurk (1954), Jan Bregman (2x, 1958-60), Gerrit Meijer (1960).
1950 Piet Sanders jr. neemt alle 10 wickets voor 16 runs tegen Rood en Wit. 'Zolang je nog meer runs tegen krijgt dan je wickets neemt, hoef je niet te bellen,' is de reactie van vader Piet Sanders sr (zie ook 1935).
NB: slechts twee bowlers namen ooit 10 wickets voor ACC in eerste-klas competitiewedstrijden: P.G.Sanders Sr,10-28, 23/6/1935 tegen Excelsior (Eerste klasse) en P.W.Sanders Jr, 10-16, 23/7/1950 tegen Rood en Wit (Hoofdklasse).
1951 ‘If we can’t beat you at soccer, we will at cricket.’ Legendarische woorden van voorzitter George Wodehouse van Middlesex Wanderers FC, tevens voorzitter van de Eastcote Cricket Club, na een verloren wedstrijd tegen het Nederlands voetbalelftal. Het is het begin van een tot heden onderhouden uitwisseling tussen ACC en Eastcote CC, met als inzet de Lou Woudstra Cup.
ACC Dames landskampioen.
1955 De accommodatie Twentsche Bank krijgt uitbreiding. Pinoké-veld wordt Tw. B 2.
1956 Flying high. ACC komt met twee elftallen uit in de Eerste klasse (1A en 1B).
1957-1960. Het einde van ACC’s meest succesvolle periode aan de wickets tekent zich af. Verhuizingen en maatschappelijke prioriteiten halveren het spelersbestand, ACC komt in zwaar weer.
DE JAREN ’60. TIJDPERK GOED GENOEG
1962 Nieuwe tijden. Verbonden in de Stichting Goed Genoeg besluiten de zusterverenigingen AFC, ABC en ACC gezamenlijk op te trekken. Afscheid van de Zuidelijke Wandelweg.
1963 Verhuizing naar Goed Genoeg aan de De Boelelaan. Cohabitatie met AFC en ABC. ACC beschikt over twee velden.
1965 ACC1 finalist KNCB Knock Out competitie.|
1966 Het Veteranen XI wordt nieuw leven ingeblazen. Begin van een roemrucht tijdperk met vele kampioenschappen en onvergetelijke tours.
1968 Restauratie velden Goed Genoeg. De hogere teams spelen bij HIC; de lagere teams op de Twentsche Bank.
Introductie Ladies Day, ‘welke niet alleen de dames wederom naar de wickets voerde, maar uitgroeide tot een waar clubfeest’.
1969 Eerste en enige internationale match op Goed Genoeg met o.a. de ACC’ers Henk Rikse (14x All Holland) en Huib van der Heyde (2x All Holland).
1970 Einde tijdperk Goed Genoeg. Door overlappende seizoenen (voetbal en cricket), en verschillende sportbeleving (cricket en honkbal) is de cohabitatie niet het succes geworden wat ervan verwacht werd.
1971 - 1985 BLOEI IN DE BULDERSOOS
1971 De vijftigste verjaardag. De club krijgt een nieuwe vlag en verhuist naar ABN (v/h Twentsche Bank)/Pinoké in het Amsterdamse Bos. De ABN wordt het eerste veld. Met Pinoké (tweede veld) delen we het clubhuis De Buldersoos.
1972 – 1980 ACC1 afwisselend degradant uit de Hoofdklasse (1972, 1975, 1977) en kampioen Eerste klasse (1974, 1976, 1980)
Internationals in deze periode: Dolf Oostra (2x, 1972), Karel van Osch (3x, 1972-76), Jan Willem Viddeleer (2x, 1981)
1977 ACC bespeelt het beste cricketveld van Nederland en mag als gastheer fungeren bij All Holland XI – Australische Test Selectie (the Elephants XI).
1978 Voor het eerst sinds 1959 neemt weer een ACC Dames XI deel aan de competitie.
1979 ACC was nog nooit zo groot: 7 teams in de KNCB zondagcompetitie. En we hadden nog nooit zoveel jeugdleden.
1981 – 1987 ACC1 in Hoofdklasse (uitgezonderd seizoen 1986).
1981 Een nieuw tijdperk voor het zaterdagmiddagcricket: oprichting ACC Zami-afdeling.
1984. Boedelscheiding met Pinoké vanwege aanleg kunstgrasveld. ACC moet verder het Amsterdamse Bos in. De plannen: het ABN veld wordt derde veld; hoofdveld en tweede veld gaan richting manege. En er moet een eigen clubhuis komen.
1987- 2002 EEN EIGEN HUIS. DE CLUB LEEFT!
1987 ACC wordt de eerste Nederlandse cricketclub met een eigen paviljoen. 21 juni is de officiële opening, maar aan het eind van het seizoen degradeert ACC1 uit de Hoofdklasse
1989 ACC1 wint de voorlaatste Telegraaf-beker (KNCB Knock Out competitie)
1993 ACC1 terug in de Hoofdklasse.
1996 ACC organiseert het eerste tournooi om de Sri Lanka Ambassador’s Challenge Trophy (Nederlands 6-a-side kampioenschap).
Tweestrijd in de Damesgelederen. De ene fractie vertrekt naar VVV, de andere blijft, maar kan geen team meer opstellen. Einde Damescricket bij ACC.
1997 Annus horribilis. In de nacht van 4 op 5 mei wordt het clubhuis in nog geen uur tijd door brand totaal verwoest. Naast de vijf kleedkamers, de bar, keuken, voorraadruimtes en materiaal verliest de club al haar memorabilia en relikwieën. Met tenten en containers komen wij de zomer door. Tot overmaat van ramp degradeert ACC1.
1998 Opening herbouwde paviljoen. Maar donkere wolken pakken zich samen. De gemeente Amsterdam lanceert een plan voor een nationaal hockeycentrum in het Amsterdamse Bos, waar geen plaats meer is voor ACC.
2000 Na langdurige onderhandelingen met de stadsdeelraad krijgt de club de huidige locatie op sportpark Het Loopveld toegewezen. De velden moeten gedeeld worden met AMVJ-Golf. We moeten wéér een nieuw paviljoen bouwen. En zelf bekostigen. Maar dan zijn we wel baas in eigen huis, en hebben we de beschikking over 3 velden en 3 oefenkooien.
Het Dames XI komt weer op het oude nest terug na 4 jaar ballingschap bij VVV.
2002 Afscheid van meer dan 60 jaar Amsterdamse Bos.
2003 – HEDEN. HET LOOPT WEER OP HET LOOPVELD
2003 Het Loopveld wordt in gebruik genomen. ACC1 kampioen Eerste klasse. De Dames promoveren naar de Hoofdklasse.
2004 ACC1 degradeert na één seizoen Hoofdklasse. Flavian Aponso neemt afscheid. Topscorer ACC allertijden met 7111 runs en 60x international.
De jeugd van ACC timmert aan de weg. We tellen 10 jeugdleden die voor diverse KNCB Young Lions selecties van 13 tot 23 jaar uitkomen.
2005 ACC gaat digitaal, de papieren Pitch, dat voortreffelijke instituut, wordt vervangen door www.acc-cricket.nl.
Inge Balk bekroont een topseizoen voor de Dames met een debuut voor het Ned XI.
2006 Aan het begin van het jaar meldt zich een groot contingent Hippo-leden als ACC-lid vanwege het eind van Hippo's bestaan. Wij gaan het seizoen in met 4 senioren teams, 2 damesteams, 1 zamiteam, 1 veteranenteam en 1 juniorenteam, plus een T&R-groep.
Aan het eind van het seizoen is ACC1 is weer kampioen Eerste klasse en promoveert naar de Hoofdklasse. De U18 jeugd (aangevuld met drie Quick-jongens) wordt kampioen van Nederland. De Zami's worden voor de tiende achtereenvolgende keer kampioen.
2007 Een zware februaristorm ontziet ook ACC niet, het dak wordt van het nieuwe paviljoen gerukt. Maar dat zit er, zonder al te veel verdere schade, in april weer op. Onze accommodatie wordt verder verrijkt met een elektronisch scorebord. De club krijgt een nieuw tenue. Back to the AFC roots, met de stoere rood-zwarte V op de borst en rood-zwarte biezen op de broek.
Helaas brengt de ons te vertrouwde Heen-en-Weer ACC 1 weer in zwaar weer: op de laatste competititiedag, in een directe confrontatie met mede-degradatiekandidaat HBS, legt ons jeugdige team het loodje en degradeert. Ook de Dames, vooral dankzij enkele zwangerschappen, degraderen uit de Hoofdklasse.
2008 ACC1 met overmacht kampioen Eerste Klasse, promoveert weer naar de Hoofdklasse en wint en passant de Fair Play Cup. Maar vooral verheugend is de revival van het jeugdcricket met een grote aanwas in de jongste categorie; en onmiddellijk succes in de competitie: ACC U9 A en ACC U9 B kampioen en vice-kampioen van Nederland.
De 17-jarige Denise Hannema wordt in het Ned XI gekozen voor 5 ODI's tegen West-Indië; bovendien wordt zij bekroond met de Anneke Weidema Trofee voor het Jeugdalent van het Jaar.
2009 Nieuw succes als ACC1 er weer in slaagt om te promoveren, naar de nieuw gevormde Topklasse – waar we met onze traditie thuis horen. Ook de Dames keren terug in de Hoofdklasse. Duco Ohm staat in de gepaste entourage van VRA-ACC zijn 600e wedstrijd op topniveau. Ook al heeft de website in de eerste 5 jaar meer dan een miljoen bezoekers opgeleverd, het is toch weer tijd voor een nieuwe - bij deze.
2010 ACC 1 ons vlaggenschip is gelukt zich vrij eenvoudig te handhaven in de nieuwe gevormde Topklasse. Met vijf zondag teams wisten we dat we het zwaar zouden krijgen deze gedurende het gehele seizoen bemand te krijgen. Uitgangspunt is echter iedereen de mogelijkheid te bieden om veel te spelen. Het is tegenwoordig niet meer vreemd als gedurende het seizoen een elftal met te weinig man staat.
Het vierde en de Veteranen wisten kampioen te worden. Het tweede kende lang uitzicht op het kampioenschap maar moest uiteindelijk in VRA 2 zijn meerdere erkennen.
Op vrijdag 6 augustus werd er ter ere van onze leden die 50 jaar of langer lid zijn de eerste speciale avond georganiseerd, waarbij onze “Fifty not out” members in het zonnetje werden gezet.
2011 Wie had bij aanvang van het seizoen durven te voorspellen dat ons eerste elftal, nota bene in ons lustrumjaar i.v.m. het 90-jarig bestaan, in september in een ‘best of three’ om het landskampioenschap van Nederland zou strijden? Het was al 57 jaar geleden dat ACC 1 voor het laatst kampioen van Nederland was geworden. Helaas was het ons, mede door een scheidsrechterlijke dwaling, niet gegund. Desondanks kunnen we terugkijken op sportief gezien een fantastisch seizoen.
Gedurende de wintermaanden werd besloten een nieuwe weg te bewandelen. We wilden een ‘non-playing’ coach, iemand die boven de groep zou staan en die de leiding in de kleedkamer zou hebben. Daarnaast een vaste scorer en een vaste manager. Voor de positie van de ‘non-playing’ coach werd de keuze uiteindelijk op Anton Roux, die ook zorgde dat de hem bevriende Zuid-Afrikanen, Heino Kuhn en ‘youngster’ Graeme van Buuren (20), als vervangers van Ryan Maron en Michael Rippon zouden meekomen.
Helaas moesten we in 2011 afscheid nemen van ons Damesteam, dat het niet langer voor elkaar kreeg voldoende speelsters op de been te brengen.
ACC 3 werd wederom kampioen (van de derde Klasse A) en zal het in 2012 in Klasse 2B uitkomen. Ook de Veteranen wisten hun kampioenschap in de B-afdeling te prolongeren. ACC 2 eindigde in de Overgangsklasse A als tweede op ruime afstand van kampioen VRA 2 dat alle wedstrijden won.
De Jeugd telt inmiddels ruim 50 spelende leden, verdeeld over diverse jeugdteams, variërend van u9 tot u15.
Seizoen 2011 kende voor een deel van onze jeugd als hoogtepunt de tour van 1 tot 5 augustus naar Harrow, Engeland. Zowel spelertjes als begeleiding en aanhang hadden een fantastische week, waarbij de vriendschap met oud-ACC coach Steve Jones, die nauw betrokken was bij de organisatie, werd aangehaald.
Een ander hoogtepunt was ongetwijfeld de finaleplaats die de u9 behaalde nadat zij als beste van de 10 ploegen in de Noord-Holland/Utrechtse poule waren geëindigd. Helaas werd in de finale van het algeheel u9 kampioenschap van Nederland verloren van een sterk eerste u9 team van HCC. De prestatie was toch bijzonder knap.
Qui Vive had ons gedurende de wintermaanden benaderd met het verzoek of zij hun thuiswedstrijden op ACC zouden mogen spelen. Zij konden helaas niet langer over hun oude veld beschikken en hadden geen alternatief.
Op zondag 10 juli vierden we ons lustrumfeest. Het eerste speelde die dag thuis tegen Excelsior ’20, dat ons een fles Schiedamse jenever aanbood. ACC was zonovergoten, clubhuis en terras waren feestelijk aangekleed, er waren extra banken, stoelen, tafeltjes en parasols. Er was een buitenbar en we hadden veel publiek, waaronder uiteraard een groot aantal bevriende AFC‘ers. Ook was er een mooie toespraak van Johan de Bie namens AFC, dat ons op weg naar het volgende lustrum 90 cricketballen sponsort.
Op woensdag 3 augustus vond de strijd om de Lou Woudstra Cup plaats tegen onze vrienden van Eastcote. ACC kwam tot een score van maar liefst 389 voor 5 met daarbij een century van Graeme van Buuren (128) en ‘fifties’ van Bas van der Heyde, Faf du Plessis en Anton Roux. Eastcote kon daar weinig tegenover zetten en was voor 129 aan de kant., die in het nadeel van Eastcote uitvielen.
2013 In de T20 competitie wisten we gelukkig wel goed te presteren en werd voor het eerst de halve – en zelfs finale bereikt. Na een glansrijke winst tegen VOC werd in de finale helaas verloren van Dosti, hetgeen de club overigens wel een mooie geldprijs opleverde.
Achter de bar namen we afscheid van het catering duo Eva en Kenneth van Aan Tafel Graag. Hoewel hun inspanningen en kookkunsten zeer gewaardeerd werden, was gebleken dat in de huidige tijd de leden geen zin hebben om met regelmaat bardiensten te moeten draaien, met alle gevolgen van dien. Het roer moest dus om. Gelukkig kwamen we in contact met Ben Markx, die met zijn crew ons de barexploitatie uit handen nam.
De resultaten op het veld waren doorgaans positief. De Zomi werden voor een tweede keer op rij kampioen van de Derde Klasse. Dit team straalt plezier uit op het veld en geniet na afloop in volle teugen van de derde inning. Hulde!
In de T20 voor lagere klassen werd zowaar de beker veroverd. In een finale op en tegen Sparta werd met overtuigende cijfers gewonnen. Helaas werd afscheid genomen van Zahir Doekhie, die met zijn gezin naar Suriname is geëmigreerd. Zahir Doekhie, die het all time record aan runs voor ACC 2 tot in de lengte van jaren zal behouden, zal node gemist worden.
Ook bij de Jeugd werden er successen geboekt. De u12 wist door te dringen tot de finale om het landskampioenschap, maar moest in HCC hun meerdere erkennen. Ook de u14 had een prima seizoen en behaalde een verdienstelijke tweede plaats in de competitie. De u16 met de drieling Zulfiqar was voor menig tegenstander te sterk. In het Flamingo Juniores Toernooi werd in combinatie met Voorburg wederom de finaleplaats behaald, mede dankzij twee opeenvolgende centuries van Rehmat Zulfiqar. Helaas werd in de finale nipt verloren van VRA dat in Victor Lubbers een heuse matchwinner kende.
2014 Het seizoen 2014 begon op 4 januari met een goed bezochte Nieuwjaarsborrel, waar ongeveer 75 ACC’ers bij aanwezig waren en aandachtig luisterden naar de Nieuwjaarsrede van onze voorzitter Guido Dukker. ACC is op de goede weg getuige de stabiele positie van ons eerste elftal in de Topklasse en een groeiende en florerende jeugdafdeling. ACC was in 2014 met 12 jeugdspelers hofleverancier aan de KNCB Dutch Lions en daar mogen we met z’n allen best trots op zijn. Daarnaast weet onze Ben Markx een gezellige sfeer te creëren op de club, waar het culinair goed vertoeven is en de gastvrijheid hoogtij viert.
Zonder de vertrokken internationals Mudassar Bukhari (Dosti) en Ahsan Malik (VOC) maar met ons Zuid-Afrikaanse koningskoppel Heino Kuhn/Graeme van Buuren kende ons eerste elftal een moeizame start, maar al met al toch een prima seizoen, resulterend in een derde plaats.
Het tweede elftal wist voor een tweede achtereenvolgende keer het T20 Twilight toernooi te winnen door in de finale Qui Vive te verslaan.
Wij hebben een steeds meer florerende jeugdafdeling. Veel dank en waardering gaat uit naar de noeste arbeid van coach Ahmed Zulfiqar, die met zijn on-uitputtende energie en enthousiasme onze jeugdspelertjes steeds beter laat cricketen. Dat we het in de diverse jeugdcompetities goed hebben gedaan zal geen verrassing zijn. In alle categorieën waren we goed vertegenwoordigd. De u12 werd overtuigend landskampioen door in de finale het totaal van VCC voor slechts 1 wicket te passeren. Ook de u14 deed van zich spreken en kende een uitstekend seizoen met als hoogtepunt het winnen van het Flamingo FAST toernooi.
Nog meer tot de verbeelding sprekend is de prestatie van de u19 dat, daar waar eerder in combinatie met VCC, nu geheel op eigen kracht het Flamingo Juniorestoernooi wist te winnen. Een prestatie die ACC slechts 1 x eerder, in 1948, wist te bewerkstelligen. In de finale werd korte metten gemaakt met Rood en Wit dat in 40 overs niet verder kwam dan 134 runs. Individuele prijzen waren er voor Sean Walsh (man of the match in de finale), Sikander Zulfiqar (beste allrounder van het toernooi) en Ratha Alphonse (beste wicketkeeper van het toernooi). Ons jeugdige talent, Shiras Rasool was met zijn 11 jaar onze jongste speler.
Afgelopen seizoen kwamen we wederom met 5 seniorenteams uit in de diverse competities. Het eerste eindigde als 3e in de Topklasse, het tweede 6e in de Overgangsklasse B, het derde 6e in de Zomi-competitie, de Zami 2e en tot slot werden de Veteranen op de laatste speeldag kampioen.
2015 Het seizoen 2015 eindigden ACC 1 dit seizoen op een derde plaats, hetgeen zondermeer verdienstelijk is. Dosti werd uiteindelijk de terechte kampioen, maar zij wisten niet van ons te winnen in de halve finale van de T20 en dat smaakte erg best. Gesterkt door de knappe overwinning werd in de finale VRA voor de zoveelste keer gedurende het seizoen opzijgezet. Een mooie prijs viel ons ten deel en dat na een zeer geslaagde dag op ons complex.
Met Ahmed Zulfiqar als beoogde ‘non’-playing coach en de Titans pro’s Roelof van der Merwe (ex-Zuid Afrika) en Mangaliso Mosehle hadden we een prima seizoen. De inbreng van onze eigen jeugd (lees Zulfiqar c.s.) wordt steeds groter en er zal de komende jaren nog meer talent doorstromen. De Dutch Lions bulkt inmiddels van ACC-jeugdspelers, inmiddels staat de teller al ruim boven de 10 in de diverse leeftijdscategorieën.
Met de bij ACC vertrekkende Paul van Meekeren en later ook de tot Nederlander genaturaliseerde Roelof van der Merwe, en ook de voor eeuwig in ons ACC-hart gesloten Anton Roux als coach, was ACC ook in het Nederlands elftal goed vertegenwoordigd.
Ook ons zo succesvolle u14 viel in de prijzen. Zo wonnen zij niet alleen voorafgaand aan het seizoen het Flamingo indoortoernooi door in de finale VCC te verslaan, maar ook in de competitie wisten zij van zich te doen spreken en werd ook nog het Flamingo Fast toernooi gewonnen. Zij mogen zich de ware kampioenen van 2015 noemen.
De jeugdafdeling onder de bezielende leiding van Suresh Kandiyoor wist ook in 2015 een aantal fraaie resultaten te behalen. Zo werden maar liefst 13 ACC-spelertjes uitverkoren voor de diverse Dutch Lions selecties. Dat onze jeugd in de landelijke competities het goed doet zal niemand verbazen. Vooral de u14 kent een succesformule en werd afgelopen seizoen ongeslagen kampioen door in de finale Excelsior kansloos te laten. Ook was er de winst van het Flamingo Fast toernooi. Het grote Flamingo Juniores toernooi die in 2014 werd gewonnen kon helaas niet winnend worden afgesloten, al kwamen we de poulewedstrijden winnend door.
2016 Voor een tweede maal op rij wist ACC 1 de T20 competitie te winnen door op het veld van VRA eerst Excelsior ’20 op te rollen en aansluitend in de finale Dosti op de eerste bal van de laatste over te verslaan. Grote man aan onze kant gedurende de gehele T20 competitie was onze buitenlandse pro, Juan-Pierre (“JP”) de Villiers, die in 7 innings 272 runs scoorde en slechts 2x uitging.
Het T20 kampioenschap leverde ons een welkome cheque op en ook een mooie kampioensfoto, die inmiddels in ons clubhuis aan de wand prijkt. Overigens speelde ACC 1 gedurende de gehele T20 competitie in de door IXU gesponsorde en fraai ontworpen rode shirts.
In de reguliere competitie wist ACC 1 wederom de play-off te bereiken en eindigde uiteindelijk op een vierde plaats. Van de top 3 werd elk 2x verloren en dat was enigszins teleurstellend. De kampioenschaal ging naar het jeugdige Excelsior dat in de finale het kapitale Dosti wist te verslaan.
De jeugdafdeling is nog altijd bloeiend. Ook al zijn er elk jaar de nodige mutaties, toch weten we telkens weer nieuwe spelertjes enthousiast te krijgen voor het beoefenen van de mooiste sport, bij ACC. In 2016 nam ACC in competitieverband deel met de Onder 10, de Onder 12 (2x), de Onder 14 en de Onder 16.
In de wintermaanden werd er al veelvuldig geoefend in de Reade zaal aan de Overtoom. Ook was er voor aanvang van het seizoen voor de Jeugd de Flamingo indoortoernooien in de diverse leeftijdscategorieën.
De U10 bleek een kampioensformatie. De nog jonge knaapjes hadden veel lol met elkaar en presteerden onder de bezielende leiding van leider Jan Balk bijzonder goed. Op het toernooi van Qui Vive wisten zij een tweede plaats te bemachtigen. De verslagen op onze website over ‘de vrolijke vriendjes van ACC U10’ waren een genot om te lezen.
Het seizoen werd traditiegetrouw afgesloten met de Boys & Girls Day, dat ook dit jaar weer een groot succes bleek. Alle deelnemers vielen daarbij ook dit jaar uiteraard weer in de prijzen. Een traditie die we erin houden.
Aan het einde van het seizoen werd weer om de Bernard Boer Memorial een tweedaagse wedstrijd gespeeld ‘op tijd’ tegen VRA. De wedstrijd eindigde in een ouderwetse draw.
En dankzij Rick Thorburn werd de Mancunian Cup, dat zijn naam dankt aan wijlen Stan Fletcher en Rick Thorburn, nieuw leven ingeblazen. Een onderling toernooi met elk team bestaande uit een afvaardiging van alle ACC-elftallen. Tijdens de lunch werd ons oudste lid Ton Balk door de Secretaris toegesproken vanwege het feit dat Ton maar liefst 75 jaar lid is van onze mooie club. Een fraaie oorkonde en hartelijke gelukwensen van alle aanwezigen viel hem ten deel.
Het toernooi werd overigens gewonnen door het team van Michael Dukker, die kosten nog moeite had gespaard om een topformatie samen te stellen. Dit was zondermeer een zeer geslaagde dag en krijgt zeker een vervolg.
2017 Het seizoen 2017 was er één met wisselend succes. Ons eerste elftal had het lastig in de reguliere competitie, maar wist zich gelukkig wel te handhaven. Een gedeelde 7e/8e plaats viel ons ten deel. Van de 18 wedstrijden werden er slechts 6 gewonnen. Het Schiedamse Hermes DVS daalt af naar de Hoofdklasse terwijl Sparta, met Mudassar Bukhari in de gelederen, naar de Topklasse komt.
In de T20 competitie wisten we ook dit jaar weer alle wedstrijden te winnen. Voor de derde maal op rij (!) wisten we de Cup te veroveren en daarmee voor de club wederom een cheque van EUR 2’000 binnen te slepen. In tijden waarin het voor sportverenigingen moeilijk is de eindjes aan elkaar te knopen was dat een zeer welkome meevaller. Dank gaat uit naar onze kledingsponsor IXU. In de rode IXU-shirts heeft ACC 1 nog niet verloren.
In 2017 kwamen de golfers van AMVJ over naar ACC. Zij blijven vooralsnog gewoon lid van AMVJ maar maken gebruik van ons clubhuis. Na veelvuldig overleg werden er afspraken op schrift gemaakt waarbij ook de Sportkantine van Ben Markx betrokken werd, Helaas werd aan het eind van het cricketseizoen door Ben Markx en zijn compagnon Binnert Rouwerda vroegtijdig het contract met ACC opgezegd.
Wij zijn Ben en zijn team veel dank verschuldigd voor de afgelopen 5 jaar en wensen hun veel succes toe voor de toekomst. Zij werden opgevolgd per 1 september door de Z-kantine van uitbaters Tuba en Martin, die inmiddels te kennen hebben gegeven niet door te zullen gaan. Echter niet getreurd want het bestuur heeft inmiddels weer een nieuwe uitbater kunnen charteren. Met ingang van 1 februari 2018 hebben José Dias en Jade Lim het stokje overgenomen en zijn zij onze nieuwe uitbaters. En nu maar hopen dat zij een frisse start kunnen maken zodat er van die zijde de gewenste stabiliteit komt.
Bestuurlijk waren er ook de nodige mutaties. Zo droeg Guido Dukker na 10 jaar voorzitterschap de hamer over aan Wim Pielage. Guido zei toe nog wel een jaar zitting te zullen houden in het bestuur. Eveneens aftredend waren Harry de Breet, Cedric de Breet en Suresh Kandiyoor. Hun vervangers zijn Irfan Alim (Penningmeester), Richard Wolfe (Jeugd) en Stephan Hannema (Bar en Evenementen).
2018 In het seizoen 2018 wist ons eerste elftal zich ternauwernood veilig te spelen, het eindigde op een negende plaats en wist slechts Punjab onder zich te houden. VOC bleef runner-up VRA ruimschoots voor en werd de terechte kampioen, al was de inbreng van buitenaf wel erg groot. De plaats van Punjab zal ingenomen worden door VCC dat overtuigend kampioen van de Hoofdklasse is geworden. In de T20 league waar wij de laatste drie jaar de finale wisten te winnen, werd ditmaal wederom een finaleplaats veroverd, echter in de strijd om het goud bleek HBS te sterk en werd zij de terechte T20 kampioen.
Bij de Jeugd werd deelgenomen in diverse leeftijdscategorieën. De u17 vormde een combinatie met VRA en won al haar wedstrijden. De tumultueuze finale tegen Voorburg eindigde in een tie, die al enigszins dubieus tot stand was gekomen. De taferelen die zich daarna afspeelden deden het cricket te kort. In de super-over moesten we de overwinning aan Voorburg laten. Later erkende de KNCB weliswaar te kort te zijn geschoten, echter gedane zaken nemen geen keer. Shirase Rasool speelde met 456 runs (gem. 91.20) een voorname rol, al pronkt de naam van Shreyas Potdar bovenaan de lijst van batting gemiddelden (173 runs in 6 innings, waarvan 5x not out). Ammar Zaidi en Shreyas Potdar veroverden de meeste wickets, elk 11 stuks.
Onze jongere jeugd deed het ook zeker niet onverdienstelijk. Het plezier in het cricket staat hier voorop en het is vaak een genot om naar te kijken. Zo werd er weer een echte jeugdtour naar Engeland georganiseerd, hetgeen de spelertjes ongetwijfeld de rest van hun cricketleven in hun herinnering bij zal blijven. De tour werd mede mogelijk gemaakt door sponsoring vanuit de club.
Onze website heeft, met dank aan Richard Wolfe, een ‘uplift’ ondergaan en wordt wekelijks bijgehouden door Michael van Os, bijgestaan door onder andere Stephan Hannema. Wij danken hen voor hun inzet. Daarnaast ook een dankwoord aan onze trouwe scribenten, waaronder de eerdergenoemde Rick Thorburn, onze Erevoorzitter Max de Bruin Sr., die dit al jaren doet onder de naam ‘Observer’, de aanvoerders en niet te vergeten Irfan Younis en Jan Balk, die er allen voor zorgen dat onze website door vele cricketliefhebbers nauwlettend gevolgd wordt.
2019 Het seizoen 2019 ligt alweer geruime tijd achter ons, maar het was er één om toch zeker nog even bij stil te staan. Er wordt nog altijd volop gecricket op ACC, met 4 seniorenteams op de zondag en één op de zaterdag, en door onze jeugd in de verschillende leeftijdscategorieën. De wat oudere jeugd inmiddels in combinatie met VRA en Qui Vive, maar dat maakt het wel mogelijk dat ze kunnen blijven spelen met hun eigen leeftijdsgenoten. Bovendien werd ons oudste jeugd-combi-team, de O17, kampioen van Nederland en dat biedt hoop voor de toekomst. Onze cracks Shreyas Potdar en Mees van Vliet werden in het najaar meteen geselecteerd voor de wintertraining van de Dutch Lions O17.
Een zeer verdienstelijk seizoen van ons jonge eerste elftal dat op een verdienstelijke derde plaats eindigde. Dat was een stuk beter dan het seizoen 2018, toen degradatie ternauwernood kon worden afgewenteld. Zonder een optima forma performance werden liefst 11 van de 17 wedstrijden in winst omgezet, één wedstrijd kon geen doorgang vinden. Excelsior werd kampioen en HCC ‘runners-up’. Er had zeker nog meer ingezeten, maar het team was te verdeeld en wedstrijden werden veelal gewonnen op individuele prestaties en minder door een team effort.
In de T20 competitie heeft ACC 1 een grote naam en werd het voorheen 3x achtereen kampioen en het jaar daaropvolgend tweede. In het seizoen 2019 werden onze jongens moeiteloos poulewinnaar van de Regio Haarlem/Amsterdam. De kwartfinale werd vervolgens nog gewonnen van VCC, maar in de halve finale moesten we onze meerdere erkennen in de uiteindelijk kampioen VOC.
Als een van de toonaangevende verenigingen van Nederland was ACC ook dit jaar in de diverse leeftijdscategorieën zeer goed vertegenwoordigd. De O11 en O15 eindigden als winnaar van hun poule, maar wisten de finale helaas niet winnend af te sluiten. Dat lukte zoals gezegd de O17 combinatie wel, zij versloegen de O17 van Kampong op overtuigende wijze.
De O13 ging voor een tweede maal op rij op tour naar Engeland. Een onvergetelijke ervaring voor onze jeugdig kroost. Onze vrienden van North Morton CC bood onderdak en er werden in drie dagen tijd liefst 7 wedstrijden gespeeld, die en passant allen in ons voordeel werden beslist.
Ook de Zomi’s gingen weer op tour, dit keer naar Somerset. Zij voelden zich vereerd dat onze voorzitter zich liet overhalen om mee te gaan, met als gevolg dat de tour werd omgedoopt tot ‘The Chairman Tour 2019’.
Voor de derde keer op rij werd het ‘Fairly Odd Tournament’ gehouden. Een bijzonder evenement waar diverse teams aan deelnemen, waaronder de vrienden van onze Zomi tourgangers uit Morton. Het team van VRA won de finale.
Het ‘ACC Boys/Girls night out’-event vond plaats onder barre weersomstandigheden, maar dat mocht de pret niet drukken. Altijd weer een geslaagd evenement dat door de jeugd zeer gewaardeerd wordt.
Er werden gedurende het seizoen twee ‘Cricket Summer Camps’ voor de jeugd georganiseerd op de velden van ACC. Dit was een initiatief van onze jeugdcoördinator Richard Wolfe in samenwerking met de Amsterdamsche Cricket School (‘ACS’).
COVID-19
Het seizoen 2020 gaat de boeken in als een bijzonder seizoen. De wereld werd opgeschud enonaangenaam verrast door het nukkige Coronavirus dat de ziekte COVID-19 veroorzaakt. We zijn inmiddels nagenoeg een jaar verder en het virus is nog steeds aanwezig en heeft zich uitgespreid over de hele wereld. Met als gevolg dat we bij aanvang van het seizoen slechts beperkt konden cricketen, slechts trainingen en onderlinge wedstrijden waren toegestaan, met een gesloten clubhuis. Hoewel verre van ideaal was de stemming onderling echter zeer goed en was men al maar wat blij dat er toch gecricket kon worden. Vanaf 1 juli mocht er ook in competitieverband worden gespeeld en kon er alsnog een halve competitie worden afgewerkt.
Echter, zonder promotie of degradatie.
Geen buitenlandse pro’s
We wilden aanvankelijk Brady Barends terug laten komen als onze ‘overseas professional’. Echter vanwege het Coronavirus was dit onmogelijk, de grenzen waren gesloten. De meeste clubs uitkomend in de Topklasse moesten hun buitenlandse professionals afzeggen, hetgeen de competitie in sommige opzichten ook wel weer aantrekkelijker maakte. Er werd meer kans geboden aan de jeugd. Voor wat betreft ACC ging dit slechts deels op vanwege de aanwas van spelers van buitenaf en het toenemende aantal expats dat zich in Amsterdam en omstreken heeft gevestigd.
Onze nieuwe hoofdcoach: Taku Kusano
Na het onvermijdelijke vertrek van Saqib, Sikander en Rehmat Zulfiqar werd ervoor gekozen om Taku Kusano als ‘non-playing’ hoofdcoach aan te trekken. Taku was voor ons geen onbekende. Met een Nederlandse vriendin in Amsterdam, waar hij inmiddels mee is getrouwd, verbleef hij al gedurende enkele jaren voor een paar maanden in Nederland, waarbij hij hand en spandiensten verrichtte bij de coaching van onze jeugd en het eerste. Zijn drive voor cricket coaching is onuitputtelijk en dat heeft ertoe geleid dat hij met hulp van een aantal ACC’ers zijn level 3 coaching certificaat heeft kunnen halen. Nadien heeft hij ervaring opgedaan bij een aantal vooraanstaande cricket academies in Zuid-Afrika en India. En nu dus hoofdcoach van ACC en tevens in dienst van de Amsterdam Cricket Academy.
Cricket beleving op ACC
De beleving van Taku voor het cricket coachen sloeg al gauw over op de jeugd en spelers van de selectie, met als gevolg een grote opkomst en langdurig verblijf op de club na trainingen en wedstrijden. Een gezonde en verfrissende ontwikkeling. Maar het was niet dat alleen. De eerder opgelegde beperkingen, veroorzaakt door het COVID-19, deed de drang naar cricket en het treffen van vrienden op ACC sterk toenemen. Alle elftallen speelden in april, mei en juni met veel plezier onderling hun potjes cricket, met na afloop een kort (of soms langer) verblijf op het terras voor het clubhuis, met zelf meegebracht blikje bier of frisje.
Halve compettitie – clubhuis weer geopend
In juli mocht er dan uiteindelijk toch nog om het ‘echie’ worden gespeeld. Weliswaar geen promotie of degradatie, maar dat deerde niet. Het clubhuis mocht weer open en onze pachters José en Jade verzorgden als vanouds de innerlijke mens. Uiteraard werd er zoveel mogelijk rekening gehouden met de social distancing, het veelvuldig ontsmetten van de handen, etc.
Prestaties Senioren
ACC 1
Het eerste speelde 8 wedstrijden en eindigde op een 7e plaats, met een gelijk aantal punten als HBS. Met Anis Raza als nieuwbakken aanvoerder, Mark Mulready als hoofd technische zaken en de reeds genoemde hoofdcoach Taku Kusano werd er in gevarieerde samenstelling, niet onverdienstelijk gespeeld. Sommige wedstrijden hadden wellicht in winst omgezet kunnen worden, maar dan bleek dat we nog een stukje aan ervaring tekort schoten. Het was zondermeer goed om een aantal jeugdige spelers te zien performen. Als batsman stak de bescheiden, doch fanatieke Shreyas Potdar er bovenuit. Het was een lust voor het oog hem te zien batten tegen Voorburg uit, waar hij zijn eerste Topklasse fifty (62) scoorde. Datzelfde presteerde ook de ‘gegroeide’ Aryan Kumar met een sublieme 51 uit tegen het sterke Punjab. Met de bal hebben we in Mees van Vliet een jonge en zeer talentvolle openingsbowler. Van hen allen hopen we in de toekomst nog veel plezier te beleven. Zij waren echter niet de enigen die tot een mooie score kwamen. Onze sterkste wedstrijd speelden we thuis tegen het verzwakte Dosti. We werden in die wedstrijd getrakteerd op een batting show van onze penningmeester Chris Knoll (107) en nieuwkomer Charles McInerney (80). Zij zorgden samen voor een wicket stand van 186 runs voor het derde wicket en legden
de basis voor onze monsterscore van 291 voor 7. Dat Dosti nog tot 239 runs kwam mocht de
pret niet drukken.
Naast de van Morton uit Engeland afkomstige Charles McInerney, kende het eerste nog een aantal nieuwe gezichten. Dat waren de goedlachse Cameron Burnett, openingsbat/wicketkeeper afkomstig uit Nieuw-Zeeland en werkzaam in Nederland, Sahil Kothari, left-arm spinner, student uit India en getipt door ons oud-lid Nicky Hekster en onze Indiase vrienden uit Eindhoven, die na het voltooien van hun technische opleiding aan de TU in Eindhoven zijn blijven werken. Dit laatste trio speelde voorheen bij Tegenbosch en later bij Excelsior (Kiran Hosur) en Bloemendaal (Ram Ramesh Babu en Anthony Alangara Napoleon). Allen uiterst vriendelijke knapen die via ACC hun eerste ervaring in de Topklasse konden opdoen.
In de T20 competitie kwamen we dit seizoen niet verder dan de kwartfinale, waar we kansloos werden geslacht door de Zuid-Afrikaanse Spartaan Lenert van Wijk (118), die onze bowlers werkelijk alle kanten op sloeg. In de poulefase werd nog wel gewonnen van Hoofdklassers Groen en Wit en Kampong, maar verloren we van VRA.
ACC 2
Het tweede elftal verloor, zonder Bas van der Heyde, nipt haar eerste wedstrijd van de latere lijstaanvoerder, VRA. De overige 5 wedstrijden werden op rij gewonnen. Fraaie centuries van Bas van der Heyde (100 not out tegen HBS), Kiran Hosur (111 not out tegen Rood en Wit) en prima batten van skipper Stephan Hannema, die een paar keer goed ‘af kwam’. Al met al toch een leuk seizoen, al was het wel wat kort.
ACC 3
Het derde elftal van aanvoerder Mudi Allah Rakkah won 6 van haar 8 wedstrijden en eindigde daarmee bovenaan de ranglijst. Helaas dat er vanwege COVID-19 geen promotie is, waardoor zij het volgend jaar opnieuw zullen moeten proberen naar de Tweede Klasse te promoveren. Broers Gurlab en Baljot Singh waren samen goed voor zo’n 500 runs. Mani Tamilselvan (12) en Nagesh Danturti (11) veroverden de meeste wickets.
ACC Zomi
De Zomi eindigde samen met Excelsior’20 op 2 punten achterstand op de koplopers Qui Vive en Hermes DVS in wat dus een spannende competitie was. Diverse bijdragen van een aantal spelers, met als meest in het oog springend de 93 runs (8x6) van een verdwaalde ZuidAfrikaan Morné Pepler tegen Gelre. Had hij meer dan slechts 2 wedstrijden meegespeeld dan had dit het team ongetwijfeld een eerste plaats opgeleverd.
ACC Zami
De Zami zijn terug van weggeweest. Weliswaar niet langer onder captaincy van kampioenenmaker Rein Akkerman, maar thans onder de bezielende leiding van Umer Muhammed. Met 14 punten uit 8 wedstrijden eindigde het vriendenteam van Umer, aangevuld met wat over is van de Veteranen, op de eerste plaats. El capitano was met 269 runs tevens de voornaamste rungetter. Zuhaib Rashed was met 14 wickets de meest succesvolle, gevolgd door de broers Umer en Abubakar Muhammad met elk 11 wickets.
Onze Jeugd
De jeugd wordt met volop energie aangestuurd door Richard Wolfe en kreeg training van onze hoofdcoach Taku Kusano en zijn vele assistenten. ACC was in alle leeftijdscategorieën vertegenwoordigd, waarbij in de O15 en O17 in combinatievorm met VRA. Deze werden tevens getraind door oud-international Peter Borren.
De O15 behaalde een verdienstelijke tweede plaats, achter Kampong waar tegen tweemaal werd verloren. De O17 werd eerste in haar poule en boekte in de halve finalevrij makkelijk een overwinning op Bloemendaal, waarna het in de finale moest aantreden tegen aartsrivaal VCC. In een zinderende wedstrijd werd VCC in de laatste over verslagen (185 -181). Min of meer gelijkwaardige inbreng van de combinatie ACC/VRA, waarbij Shreyas Potdar, Mees van Vliet en Zinesh Master prima presteerden.
Lockdown tour
Dit seizoen geen tour naar Engeland. Deze werd vervangen door de ‘Lockdown tour’, die onder leiding stond van de Amsterdam Cricket Academy. Een driedaags durend cricketspektakel met overnachting in tenten op ons sportcomplex. Ondanks de beperkingen vanwege COVID-19 heeft onze jeugd volop kunnen cricketen, zo ook de Tip & Run. Ook in de wintermaanden wordt hen de mogelijkheid geboden en is de
opkomst overweldigend. Een grote pluim voor allen die zich hiervoor inzetten en dit mogelijk maken.
Amsterdam Cricket Academy (ACA)
De ACA is een initiatief van Robert Wolfe en Taku Kusano en heeft als doel het kweken en ontwikkelen van cricket in Nederland. Het doel is ervoor te zorgen dat er een grassrootssysteem is dat het spel van de grond af laat groeien en kinderen van jongs af aan van cricket laat proeven. Ter ondersteuning hiervan gaan we samenwerken met andere academy's, regionale clubs en de KNCB om coaching structuren en trajecten op te zetten. ACC helpt de nieuwe academie door haar faciliteiten in de opstartfase beschikbaar te stellen voor coaching van jongeren. Met Taku Kusano als hoofdcoach en ex-internationals Peter
Borren en Tim de Leede als gastcoaches worden er met regelmaat cricket clinics georganiseerd.
Activiteiten op ACC
Vanwege COVID-19 moesten vele touring teams uit Engeland hun geplande tour naar Nederland cancellen, zo ook onze vrienden van Eastcote die erop gebrand zijn om de Lou Woudstra Cup te heroveren.
Begin september werd de Boys & Girlsday gehouden. Dit jaarlijks terugkerend evenement is voor de jongste jeugd een groot hoogtepunt.
Het ‘Fairly Odd Tournament’ en het onderlinge toernooi om de Mancunian Cup konden gelukkig doorgaan en waren wederom een groot succes. Deze evenementen brengen een supersfeer op ACC, evenals de ACC Fifty not out, dat dit keer nier doorging. Eind september werd nog wel de driedaagse tegen VRA gespeeld. Dit spektakel gaat eigenlijk altijd door, ongeacht de weersomstandigheden. De wedstrijd eindigde in een draw, met ACC eerst battend 141 all out, gevolgd door VRA met 191 all out. ACC vervolgens 236 voor 9 met Baljot Singh 114 not out en VRA in antwoord daarop 182 voor 7. Een geslaagde afsluiting van een bijzonder seizoen.
De vrienden van ACC Club van 100
Een mooi initiatief van Rick Thorburn die samen met Jan-Willem Beuker (voorzitter) en Michael van Os het bestuur vormt van de op 3 maart 2020 opgerichte Club van 100. Deze telt thans 40 leden en heeft als doel ACC op verschillende manieren te ondersteunen. Als eerste blijk daarvan geldt de aanschaf van een tweetal picknicktafels, de sponsoring van de befaamde Boys & Girlsday en de aanschaf van een tweetal ACC vlaggen. ACC is de initiatiefnemer(s) en de leden van de Club van 100 zeer erkentelijk en hoopt dat de Club in het lustrumjaar meer leden weet te werven.
De Actie geef een bal
Naast de Club van 100 leverde ook de Actie Bal weer de nodige centjes op voor ACC. Een welkome ondersteuning waarvoor wij de gulle schenkers zeer erkentelijk zijn.
Website
De onvolprezen website is voor alle ACC’-ers en haar volgers een belangrijke bron van informatie. Hulde aan alle scribenten en onze websitemaster Michael van Os voor hun inspanningen ons allen op de hoogte te houden van de wedstrijden en overig ACC cricket nieuws. Michael van Os. Wij danken hen voor hun inzet. Daarnaast ook een dankwoord aan onze trouwe scribenten.
Afscheid
Helaas hebben we in 2020 afscheid moeten nemen van een aantal dierbaren. In september overleed Jackie Thorburn (69), in oktober ons zeer gewaardeerd Fifty not out lid Ferry Dukker (88) en in december Louise Jansen (86). Moge zij rusten in vrede.
Lustrum ACC 100 jaar
Op 5 maart 2021 is het precies 100 jaar geleden dat ACC werd opgericht. Wij willen het 100-jarig bestaan graag met onze leden gedurende het seizoen vieren en hebben daartoe een aantal mooie lustrumactiviteiten bedacht. Of en hoe het lustrum vorm zal krijgen is echter nog ongewis. Het Coronavirus heeft vooralsnog de hele wereld in de greep en beperkt ons in onze (bewegings)vrijheid. Horeca, musea, theaters en sportscholen zijn gesloten, voetbal- en hockeycompetities liggen stil en buitenlandse vakanties zijn nagenoeg onmogelijk. Hoe lang deze lockdown nog gaat duren is onbekend en daarmee is ook de start van de cricketcompetitie voor 2021 nog een onzekere factor. We houden moed en blijven positief gestemd. De voorbereidingen op het nieuwe seizoen en ons lustrum zijn in volle gang.